بولا رفقى
05-07-2008, 09:31 PM
إجتماع تاماف إيرينى رئيسة دير الشهيد العظيم فيلوباتير مرقوريوس أبى سيفين بأهالى كورال فريق أبناء الرسل (كنيسة مارجرجس هليوبوليس) شهداء خدمة التسبيح ليلة عيد النيروز بمقر الدير بالقاهرة سنة 1999:
أنا كنت باصلى فى قلايتى وقت الحادث لقيت نفسى إنتقلت بالجسد لمكان الحادث وشفته بالتفصيل واتألمت جداً وقلت بإسم الصليب أنا فين ؟ إيه إللى باشوفه ده ؟ مين دوّل ؟ سمعت صوت"رحلة كورال مارجرجس هليوبوليس" وشُفت عامود نورنزل رأسياٍ اوله داخل السماء ونهايته على الأرض فوق الأُتوبيس ولما نزل عمود النور حسّيت بسلام وظهر حوالين العمود صفين من الملايكه حلوين ومنورين بطول العامود وبيسبحوا تسابيح جميله وكل واحد من شبابنا يسلم الروح يلبس توب نورانى هفهاف والروح تأخذ نفس شكل الجسد بس على أحلى ويبقى منوّر والملايكه تدى لكل واحد يسلم الروح تاج على رأسه وصليب فى يمينه وشمعه طويلة فى يساره واللهيب بتاعها نور مش نار وألاقيه هو كمان يسبح نفس تسابيح الملايكه وإختلطت أصوات تسابيح الملايكه بتسابيح كورال السماء فى زفة جميلة فى مقدمتها الست العدرا أم النور وهى جميلة جداً ومضيئه ودايماً الست العدرا تظهر فى توب سماوى فيه صلبان زهبيه ولكن المره دى توبها نورانى لون العامود النورانى وبرضه فيه صلبان زهبيه وسمعت صوت مليان حنان وحب وله رنبن جميل يقول "هلموا إلىّ تعالوا إلى الفردوس" وطلعت الزفة لفوق الست العدرا إختفت الأول وورائها الملايكه ووراهم القديسين الأبرار(الخورس السماوى) وبعد أن إختفى الكل طلع العامود رأسى زى ما نزل وإختفى فى السماء وأنا إتمليت فرح وسلام يا بختهم اغتصبوا الفردوس فى لحظات وإحنا بنجاهد فى الرهبنه عشرات السنوات وياريت نقدر نحصل على مكانهم فى السماء أخذوه بالسهل وبصراحه ربنا حنين إختطفهم فى أحسن ساعة لهم لو كانوا عاشوا بعد كدة مكانوش هيحصلوا على المجد إللى حصلوا عليه وياريت كلنا نجاهد ونتوب علشان يكون لنا نصيب مع أولادنا فى السماء ونحصل على المجد إللى هم فيه دلوقتى وإحنا مش لازم نحزن ابداً ولا نبكى وأنا بصراحه ماكنتش هاحكى لحد الرؤيه دى لكن اب إعترافى أمرنى لأنها معزيه وقال لى إنتى شوفتيها مش من أجل نفسك لكن من أجل تعزيه الأهالى ليه نحزن وإحنا بقالنا شفعاء فى السما إحنا نفرح ونتعزى لأننا إطمأنينا عليهم كلهم فى حضن رب المجد وعايزين نستفيد من الحادث دة اننا نعيش دايماً مستعدين محدش عارف هيروح إمتى نبقى حلوين وننفذ الوصايا ونعيش حياة التوبة علشان لا نُحرم من مجده , أولادنا دوّل بيفكرونى بالأيه "والمستعدات دخلن معه إلى العرس" كانوا معترفين كلهم ومتناولين من الأسرار المقدسه وروحوا وهم فى أحسن حاله وهم بيعملوا عمل بمحبه عمل من أجل الفقراء والسما حلوه جميلة وأنا أحب أحكى لكم شوية حكايات عن الفردوس ..
أبو طاقيه وجلابية
راجل طيب نجار فى احدى قرى قنا اسمه عم رشدى كان تقيا و بسيط خالص يشتغل شوية و يصلى شوية و يقرا الانجيل شوية و مع انه فقير و يعيش عيشة الجفاف الا انه كان يعطف على الفقراء و قلبه كان مليان رحمة كل ما يشوف حد غلبان يديله طاقية و الجلابية الداخلية الرخيصة , مراته تتخانق معاه انا اسهر و اخيط و اتعب و انت توزع !كان يقول لها بعتهم قدامى فى السما........ مات و كفنوه و حطوه فى الصندوق و قبل ما يقفلوه اتحرك, ارتعبوا الاهل قال لهم: ما تخافوش انا ها قعد معاكم 3 ايام فقط و بعدين اروح الفردوس تانى ربنا رجعنى للارض علشان اقول رسالة ... لما روحى فارقت جسدى الملايكة اخذتنى بزفة الى السما و طلعونى للفردوس و هناك سجت قدام رب المجد و رحب بى بكل حب و حنان و قال لى انت كنت بتعمل رحمة كتير ياما لبست اخواتى الفقراء جلابيتك و طاقيتك و كنت بسيط و امر الملايكة يعملوا ترنيمة جديدة لقى نفسه بيسبح زى الملايكة تسابيح عمره ما قالها قبل كده و لا يعرفها و امرهم يزوروه مواضع الاباء الشهداء و القديسين و شاف كل قديس و شهيد و الملاك عرفه مين ده و رب المجد قال له: يا رشدى انت ها تنزل الارض تانى, و رد عليه ليه يا رب خلينى معاك دى السما حلوة و كلها فرح و سلام. قال له 3 ايام فقط و تيجى تانى علشان تقول للناس انهم يعملوا رحمة علشان ارحمهم فى السما و يعيشوا فى مخافتى و ينفذوا وصاياى علشان يتمتعوا بالمجد فى السما و فعلا رقد بعد 3 ايام.
و فى واحدة ارملة لها ابن وحيد ربته فى مخافة الله و اتخرج من كلية الهندسة و كان ها يخطب و هو امل امه الوحيد و راح فى حادثة...... امه حزنت عليه جدا و مش راضية تتعزى و فى يوم قالت انت يا ستى يا عدرا ام حنينة و مجربة مثلى عزينى..... لاقيت قدامها قمر منور داخل الحجرة اتفلق نصفين و خرجت ستى العدرا منورة و متجسمة و قالت لها ابنك فى مجد عظيم ليه تحزنى عليه روحى لايرينى فى دير ابى سيفين و خليها تحكيلك حكاية ابو طاقية و جلابية علشان تتعزى و تعرفى اد ايه السما حلوة كلها فرح و سلام و تسابيح و نتمتع برب المجد بلا فراق
أنا كنت باصلى فى قلايتى وقت الحادث لقيت نفسى إنتقلت بالجسد لمكان الحادث وشفته بالتفصيل واتألمت جداً وقلت بإسم الصليب أنا فين ؟ إيه إللى باشوفه ده ؟ مين دوّل ؟ سمعت صوت"رحلة كورال مارجرجس هليوبوليس" وشُفت عامود نورنزل رأسياٍ اوله داخل السماء ونهايته على الأرض فوق الأُتوبيس ولما نزل عمود النور حسّيت بسلام وظهر حوالين العمود صفين من الملايكه حلوين ومنورين بطول العامود وبيسبحوا تسابيح جميله وكل واحد من شبابنا يسلم الروح يلبس توب نورانى هفهاف والروح تأخذ نفس شكل الجسد بس على أحلى ويبقى منوّر والملايكه تدى لكل واحد يسلم الروح تاج على رأسه وصليب فى يمينه وشمعه طويلة فى يساره واللهيب بتاعها نور مش نار وألاقيه هو كمان يسبح نفس تسابيح الملايكه وإختلطت أصوات تسابيح الملايكه بتسابيح كورال السماء فى زفة جميلة فى مقدمتها الست العدرا أم النور وهى جميلة جداً ومضيئه ودايماً الست العدرا تظهر فى توب سماوى فيه صلبان زهبيه ولكن المره دى توبها نورانى لون العامود النورانى وبرضه فيه صلبان زهبيه وسمعت صوت مليان حنان وحب وله رنبن جميل يقول "هلموا إلىّ تعالوا إلى الفردوس" وطلعت الزفة لفوق الست العدرا إختفت الأول وورائها الملايكه ووراهم القديسين الأبرار(الخورس السماوى) وبعد أن إختفى الكل طلع العامود رأسى زى ما نزل وإختفى فى السماء وأنا إتمليت فرح وسلام يا بختهم اغتصبوا الفردوس فى لحظات وإحنا بنجاهد فى الرهبنه عشرات السنوات وياريت نقدر نحصل على مكانهم فى السماء أخذوه بالسهل وبصراحه ربنا حنين إختطفهم فى أحسن ساعة لهم لو كانوا عاشوا بعد كدة مكانوش هيحصلوا على المجد إللى حصلوا عليه وياريت كلنا نجاهد ونتوب علشان يكون لنا نصيب مع أولادنا فى السماء ونحصل على المجد إللى هم فيه دلوقتى وإحنا مش لازم نحزن ابداً ولا نبكى وأنا بصراحه ماكنتش هاحكى لحد الرؤيه دى لكن اب إعترافى أمرنى لأنها معزيه وقال لى إنتى شوفتيها مش من أجل نفسك لكن من أجل تعزيه الأهالى ليه نحزن وإحنا بقالنا شفعاء فى السما إحنا نفرح ونتعزى لأننا إطمأنينا عليهم كلهم فى حضن رب المجد وعايزين نستفيد من الحادث دة اننا نعيش دايماً مستعدين محدش عارف هيروح إمتى نبقى حلوين وننفذ الوصايا ونعيش حياة التوبة علشان لا نُحرم من مجده , أولادنا دوّل بيفكرونى بالأيه "والمستعدات دخلن معه إلى العرس" كانوا معترفين كلهم ومتناولين من الأسرار المقدسه وروحوا وهم فى أحسن حاله وهم بيعملوا عمل بمحبه عمل من أجل الفقراء والسما حلوه جميلة وأنا أحب أحكى لكم شوية حكايات عن الفردوس ..
أبو طاقيه وجلابية
راجل طيب نجار فى احدى قرى قنا اسمه عم رشدى كان تقيا و بسيط خالص يشتغل شوية و يصلى شوية و يقرا الانجيل شوية و مع انه فقير و يعيش عيشة الجفاف الا انه كان يعطف على الفقراء و قلبه كان مليان رحمة كل ما يشوف حد غلبان يديله طاقية و الجلابية الداخلية الرخيصة , مراته تتخانق معاه انا اسهر و اخيط و اتعب و انت توزع !كان يقول لها بعتهم قدامى فى السما........ مات و كفنوه و حطوه فى الصندوق و قبل ما يقفلوه اتحرك, ارتعبوا الاهل قال لهم: ما تخافوش انا ها قعد معاكم 3 ايام فقط و بعدين اروح الفردوس تانى ربنا رجعنى للارض علشان اقول رسالة ... لما روحى فارقت جسدى الملايكة اخذتنى بزفة الى السما و طلعونى للفردوس و هناك سجت قدام رب المجد و رحب بى بكل حب و حنان و قال لى انت كنت بتعمل رحمة كتير ياما لبست اخواتى الفقراء جلابيتك و طاقيتك و كنت بسيط و امر الملايكة يعملوا ترنيمة جديدة لقى نفسه بيسبح زى الملايكة تسابيح عمره ما قالها قبل كده و لا يعرفها و امرهم يزوروه مواضع الاباء الشهداء و القديسين و شاف كل قديس و شهيد و الملاك عرفه مين ده و رب المجد قال له: يا رشدى انت ها تنزل الارض تانى, و رد عليه ليه يا رب خلينى معاك دى السما حلوة و كلها فرح و سلام. قال له 3 ايام فقط و تيجى تانى علشان تقول للناس انهم يعملوا رحمة علشان ارحمهم فى السما و يعيشوا فى مخافتى و ينفذوا وصاياى علشان يتمتعوا بالمجد فى السما و فعلا رقد بعد 3 ايام.
و فى واحدة ارملة لها ابن وحيد ربته فى مخافة الله و اتخرج من كلية الهندسة و كان ها يخطب و هو امل امه الوحيد و راح فى حادثة...... امه حزنت عليه جدا و مش راضية تتعزى و فى يوم قالت انت يا ستى يا عدرا ام حنينة و مجربة مثلى عزينى..... لاقيت قدامها قمر منور داخل الحجرة اتفلق نصفين و خرجت ستى العدرا منورة و متجسمة و قالت لها ابنك فى مجد عظيم ليه تحزنى عليه روحى لايرينى فى دير ابى سيفين و خليها تحكيلك حكاية ابو طاقية و جلابية علشان تتعزى و تعرفى اد ايه السما حلوة كلها فرح و سلام و تسابيح و نتمتع برب المجد بلا فراق